Πόσες φορές σου έχει τύχει να αξιολογήσεις το σώμα σου με βάση το πόσο κοντά βρίσκεται o ένας μηρός από τον άλλο όταν στέκεσαι;
Πόσες φορές σου έχει τύχει να σταθείς μπροστά από τον καθρέφτη και να φαντάζεσαι πως θα έμοιαζε το σώμα σου αν υπήρχε αυτό το κενό ανάμεσα στους μηρούς σου, το γνωστό σε όλους ‘thigh gap’;
Πόσες φορές έχεις θυμώσει επειδή λες ότι νιώθεις τον ένα μηρό να ακουμπά τον άλλο και νιώθεις δήθεν δυσφορία λες και είναι ανατομικά αφύσικο να συμβαίνει αυτό;
Ακούγεται τόσο ασήμαντο και γελοίο αλλά πόσες φορές πραγματικά μας έχει τύχει.
Έχουμε την ανάγκη να θέτουμε σαν στόχο κάτι που δεν έχει καμία ουσία.
Το αν έχεις thigh gap δεν θεωρείται επιτυχία και δεν θα έπρεπε να είναι ο στόχος σου επειδή πολύ απλά αυτό το “κενό” είναι μια απλή στάση σώματος που βλέπουμε να φιγουράρει στις φωτογραφίες.
Με βλέπεις στην αριστερή φωτογραφία σε μια στάση που στην ουσία δεν είναι η φυσική στάση του σώματος μου. Είναι απλά μια στάση που δεν δηλώνει απολύτως τίποτα για μένα! Γιατί πολύ απλά μπορείς εύκολα να δεις το σώμα μου και σε μια άλλη στάση όπως στην δεξιά φωτογραφία.
Ο τρόπος που στέκεσαι και η ανατομία των ποδιών σου δεν περιγράφει εσένα. Είναι πολύ απλά μια στάση…
