Στη κοινωνία μας η αριστερή φωτογραφία είναι αποδεκτή ενώ η δεξιά όχι.
Γιατί;
“Είναι η κακή μου πλευρά.”
“Ο φακός δεν εστίασε στα καλά μου σημεία.”
“Μάλλον δεν ήταν η μέρα μου”, αυτές είναι κάποιες από τις δικαιολογίες που λέμε για μία όχι και τόσο καλή λήψη ή που ακούσαμε να λένε άλλοι.
Κατηγοριοποιούμε τις φωτογραφίες σε καλές και κακές.
Ξέρεις κάτι όμως;
Είναι απολύτως φυσιολογικό να έχεις λίπος γύρω από τα όργανα του σώματος σου, έτσι προστατεύονται.
Είναι επίσης φυσιολογικό ενώ στη μια φωτογραφία λυγίζω το αριστερό πόδι και στην άλλη το δεξί να φαίνομαι με “λιγότερο λίπος” στην μεριά που είναι η camera.
Και ναι, ίσως να μην εμφάνιζα πουθενά την δεξιά φωτογραφία γιατί δεν συνηθίσαμε τα ματια μας να βλέπουν τέτοιου είδους φωτογραφίες παρά μόνο τις καλύτερες που έχουμε και να τις κάνουμε ακόμα καλυτερες με τα φίλτρα, επεξεργασία ή οτιδήποτε άλλο.
Δεν θα πόσταρα ποτέ την δεξιά φωτογραφία γιατί δεν είναι μια «καλή» λήψη. Δείχνει ατέλειες και αυτό με κάνει να αισθάνομαι άβολα. Τι θα πουν οι άλλοι για μένα όταν την δουν; Τι άποψη θα έχουν; Θα γελάσουν; Μπορεί να με λυπηθούν; Και άλλο ένα σωρό ερωτηματικά για το τι θα πουν οι άλλοι για μια δική μου φωτογραφία.
Δεν συνηθίσαμε να βλέπουμε τέτοιες φωτογραφίες αν και κατά την άποψη μου είναι φυσιολογικές και μέρος της ζωής μας
Η αληθεια ειναι οτι οι δυο αυτες φωτογραφιες τραβήχτηκαν σε διάστημα 3 λεπτών. Στη καθημερινή μου ζωή είμαι και η αριστερή και η δεξιά φωτογραφία. Έτσι ειμαι. Έτσι είσαι. Έτσι είμαστε. Εννοείται ότι δεν είμαστε στημένοι 24 ώρες το 24ωρο. Αυτό είναι αδύνατο.
