MC MEDIA NETWORK

Friday, 29 March
Advertisement

Mommy’s Journal: «Κοιτάζω την καισαρική τομή μου και μου υπενθυμίζει πόσο τυχερή είμαι»

Advertisement

Γράφει η Άντρεα Νικολάου-Παναγή

Απρίλιος, Μήνας Eυαισθητοποίησης Καισαρικής Γέννας.

- Advertisement -

Τι να πρωτοθυμηθώ; Πόσα συναισθήματα με κατέκλυσαν στο άκουσμα τις Καισαρικής γέννας; Τις επιπλοκές που συναντήσαμε;

Αρχικά θα ήθελα να σε «ταξιδέψω» και να σου διηγηθώ τη δική μου προσωπική εμπειρία. Όπως λοιπόν θα διάβασες σε προηγούμενο άρθρο, είχα μία πολύ εύκολη εγκυμοσύνη, χωρίς σκαμπανεβάσματα, αναγούλες και πήρα όλες τις ημέρες μου.

Συγκεκριμένα γέννησα 3 ημέρες πριν να κλείσω τις 40 εβδομάδες!

Μεσημέρι Δευτέρας στις 14:30 με πήρε το μαιευτικό προσωπικό στο δωμάτιο τοκετού. Αδημονούσα τόσο για να συναντήσω την μονάκριβη κορούλα μου! Στη δική μου περίπτωση, λόγω δύο επιπλοκών που συναντήσαμε, αντί φυσικής γέννας, ο γιατρός μας ανακοίνωσε ότι θα έπρεπε να υποβληθώ άμεσα σε καισαρική τομή!

Ακόμα θυμάμαι εκείνο το αίσθημα… Ένιωθα τα χέρια μου να ιδρώνουν, οι παλμοί της καρδιάς μου κτυπούσαν σαν τρελαμένο ξυπνητήρι… Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου…

Ήξερα πως βρίσκομαι στα καλύτερα χέρια και πως δεν υπήρχε αμφιβολία να πάει κάτι λάθος! Στο άκουσμα όμως μίας ξαφνικής επέμβασης, σίγουρα δεν υπάρχει χρόνος να φιλτράρεις και να επεξεργαστείς τα συναισθήματά σου!

15:06: Κράτησα το δικό μου άγγελο αγκαλιά, παραδόθηκα στο πρώτο της βλέμμα. Δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου. Δάκρυα χαράς, συγκίνησης, ευλογίας, ευτυχίας…

Κάθε μέρα κοιτάζω την καισαρική τομή μου και μου υπενθυμίζει πόσο τυχερή είμαι, πως αυτό το σημάδι μου χάρισε τον κόσμο όλο. Γεννήθηκε το πλασματάκι που γέννησε μέσα μου το αίσθημα της ελπίδας, ζωντάνεψε τα όνειρά μου, με έκανε πιo δυνατή.

«Μικρή μου, ναι δυσκολεύτηκα να περπατήσω, στην αρχή δεν μπορούσα να σε λούσω, ούτε να σε φροντίσω, έκλαιγα, πονούσα, φοβόμουν μήπως δεν σου προσφέρω αρκετά… Όμως ένιωθα και νιώθω ΠΕΡΗΦΑΝΗ, ΔΥΝΑΤΗ! Μπορεί να μην γεννήθηκες ‘φυσικά’, αυτό δεν αλλάζει τίποτα! Σου έδωσα πνοή με όλο μου το είναι και καθημερινά θα ζω και θα αναπνέω για να είσαι εσύ καλά».

Αφιερώνω το άρθρο αυτό σε όλες εμάς, τις μανούλες που γεννήσαμε ίσως διαφορετικά και σταθήκαμε ηρωίδες δίπλα στα μωράκια μας! Ήταν δύσκολα, όμως πάντα θα κουβαλούμε το σημάδι που θα μας θυμίζει ότι από τη δική μας αγάπη γεννήθηκε η ΖΩΗ…

Μέχρι την επόμενη φορά..

Φιλιά απο εμάς

ΧΟΧΟ

Άντρεα Νικολάου-Παναγή

Άντρεα Νικολάου Παναγή

Follow her @andreanicolaoupanayi

Advertisement

Top Stories

Advertisement
Advertisement
Advertisement
Advertisement

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Advertisement
Advertisement

MC MEDIA NETWORK